بهترین فیلم های وسترن استرالیایی_اسپایدر

ژانر به کلمه وسترن با دقت به تمرکز روایی آن بر سرحدات گسترده غرب وحشی مشهور و افسانه‌ای آمریکا، به گفتن یک ژانر محبوب به طوری تکامل یافته است که زیاد تر با وسعت شماتیک، شخصیت‌های خشن و سرسخت، و سبک دلنشین و در عین حال خشنش تعریف می‌بشود. به این ترتیب، کشورهای گوناگون در سرتاسر جهان توانسته‌اند داستان‌های وسترن را به راه حلهای دلنشین و بی همتا خود کاوش کنند، در حالی که «وسترن‌های پای گوشت» (meat pie Westerns) سینمای استرالیا تعداد بسیاری از جواهرات دست‌کم‌گرفته‌شده این ژانر را تشکیل می‌کنند که نمایندگان برجسته ژانر وسترن به شمار می آیند.

سینمای استرالیا با مناظر خشن اما زیبای آفتاب سوخته اش که زیبایی مسحور کننده و گسترده ای از طبیعت را به نمایش می گذارد، جذابیت ژانر وسترن را با فیلم های زیاد تحسین شده ای به نمایش گذاشته است. این ۱۰ فیلم به طور اختصاصی بهترین‌های ژانر وسترن را از نگاه سرزمین بزرگ جنوبی به عکس می‌کشند، فیلم هایی که فیلم هایی تاریک اما دلنشین می باشند که همه طرفداران ژانر وسترن باید دستکم یک بار ببینند. این شما و این ۱۰ فیلم وسترن برتر استرالیایی!

۱۰- Red Hill (2010)

تپه سرخ تلفیقی فریبنده از ژانرهای گوناگون است و به گفتن یک تریلر نئو وسترن با اشاراتی از رازآلودگی که به سوی اکشن می رود، یک فیلم جاه طلبانه است. این فیلم وسترن استرالیایی داستان یک افسر پلیس تازه کار به نام شین کوپر (رایان کوانتن) را جستوجو می کند که با خانواده جوانش برای شروعی تازه به شهر کوچکی نقل مکان می کند. با این حال، وقتی که یک مجرم محکوم از زندان فرار می‌کند و اغاز به مقصد قرار دادن نیروهای پلیس می‌کند، او به شدت خود را در میانه یک تعقیب و گریز پرتنش می‌بیند.

با شروعی عامدانه آهسته که کم کم به یک مبارزه همه عیار برای بقا تبدیل می بشود، با یک داستان فرعی که رفته رفته افشا شده و نقشی مهم در روایت دارد، فیلم تپه سرخ یک وسترن مدرن دلنشین و باکیفیت است که قوت بسیاری در تصاویر و لحن روایی خود دارد. این فیلم که با پیچشی تمیز در سینمای انتقام‌جویانه تحکیم شده و در عین حال دارای صحنه‌های مرگ خلاقانه ای است، به گفتن یک وسترن ساده استرالیایی که با کیفیتی باورنکردنی ساخته شده شناخته می بشود، اگر چه مقداری اصالت و اورجینال بودن کم دارد.

۹- High Ground (2020)

High Ground یا زمین مرتفع که هم به گفتن یک نمایش اکشن دلنشین و هم به گفتن یک مراقبه اجتماعی مهم در رابطه استعمار و تأثیر آن بر فرهنگ بومی مورد تحسین قرار گرفته است، یکی از جسورانه ترین و تازه ترین پیروزی های سینمایی ژانر وسترن در سینمای استرالیا به شمار می آید. داستان این فیلم روی دو مرد متمرکز است، یکیکه از قدیمی سربازان جنگ جهانی اول است، فرد دیگر یک مرد جوان بومی که برای اشکار کردن عمویش به پشتیبانی نیاز دارد، عمویی که اتفاقاً یکی از خطرناک ترین مردان منطقه است. در شرایطی که این دو با هم کار می کنند، افشاگری هایی که رخ می دهد ماهیت رابطه آنها را با عواقبی شدید تحول می دهد.

این فیلم به علت دقت دقیق و تعهدش به احترام به فرهنگ و تاریخ بومیان استرالیا، حتی ترکیب کردن وقایع واقعی در داستان غیرواقعی خود، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. این چنین با فیلمبرداری خیره کننده اش، High Ground به گفتن یک تاثییر داستانی تاریخی دلنشین که برچسب وسترن تجدیدنظرطلبانه را روی خود می بیند، یک داستان اکشن زیاد مهم را با تلاشی قابل تحسین برای تاثیرگذاری شماتیک روایت می کند.

۸- The Rover (2013)

با طبیعت گسترده و فضای روستایی زنگ زده‌اش، بیابان های استرالیا محیطی کاملاً خشن و زمخت را برای وسترن‌های امروزی خلق می کند، در حالی که فیلم ولگرد ساخته سال ۲۰۱۳ در آینده ای نزدیک روایت می بشود. ۱۰ سال بعد از یک فاجعه اقتصادی که علتفروپاشی اجتماعی می بشود، این فیلم داستان یک ولگرد خانه به دوش خشن را جستوجو می کند که ماشینش توسط گروهی از اوباش دزدیده می بشود. او در حال همکاری با یکی از اعضای مجروح دسته دزدهاست که سپس از سرقت به حال خود رها شده است تا ماشینش را باز بعد بگیرد و در این مسیر، رابطه ای نه چندان قابل پیش بینی بین این دو شکل می گیرد.

لحن تیره و تار و دیستوپیایی آن که در کنار بازی های دلنشین رابرت پتینسون و گای پیرس علتپیروزی این فیلم وسترن استرالیایی می بشود، و بن مایه تاریک و پادآرمانشهری آن یک استیصال بیرحمانه در خود دارد که توانایی تماشای جذابی را فراهم می کند. در حالی که احتمالا می‌توانست دنیای پسا آخرالزمانی اش را بهتر و عمیق تر مورد بازدید قرار دهد، تمرکز متمرکز روایت بر این دو شخصیت مهم، یک درام شخصیت‌محور را تشکیل می‌کند که در بهترین کیفیت خود قرار دارد و ترکیبی مسحورکننده از سرسختی وسترن و وحشت آخر جهان است.

۷- Ned Kelly (2003)

در حالی که آمریکا قانون شکنان مشهورتر و دراماتیزه شده خود را دارد، هفت تیرکش های بدنام استرالیا bushranger به معنی آدم جنگلی نامیده می شدند و هیچ کدام نمی توانند ادعا کنند که به اندازه ند کلی نمادین یا پیشگام بوده اند. این وسترن بیوگرافیک با بازی هیث لجر در نقش یک هفت تیرکش جنگلی به همین نام، شکل گیری و بدنام شدن دار و دسته کلی را جستوجو می کند، فردی که در درگیری خشونت آمیزش با افسران پلیس فاسد، آنها را به هدفی برای مجریان قانون در سطح ملی تبدیل می کند که علتمی بشود افراد این گروه به سمت سرقت از بانک ها سوق داده شوند، در حالی که به سمت نبردی سرنوشت ساز در شهر گلنروان می روال.

در حالی که فیلم با تلاش برای پرداختن پرهیاهو به پیچیدگی های نبردهای او گفت و گو برانگیز دارودسته کلی، در عرصه فریبنده سازی شخصیت کلی ناکامی می خورد، ند کلی هم چنان به گفتن یک وسترن تاریخی دلنشین با داستانی دلنشین از مردی که با سیستم فاسد در می افتد، به اوج کیفیت و شوق می رسد. کاریزمای هیث لجر، در این فیلم به طور کامل به نمایش گذاشته می بشود، در حالی که گروه برجسته بازیگران، بازی های جانبی قوی و تاثیرگذاری را به نمایش می گذارند.

۶- Mystery Road (2013)

یک داستان جنایی رازآلود تاریک که به گفتن یک نئو وسترن تجدیدنظرطلبانه عمل می کند، Mystery Road یا جاده مرموز از محیط دورافتاده و خشنش در کوئینزلند به بهترین شکل ممکن منفعت گیری می کند، همانطور که از المان های ژانر وسترن و تم های عدل و تأثیر مداوم تاریخ استرالیا نیز بهترین منفعت گیری را می برد. داستان این فیلم بر روی یک کارآگاه بومی که اخیراً ارتقاء درجه یافته است تمرکز دارد، کارآگاهی که در حال تحقیق در رابطه قتل یک دختر نوجوان بومی است که جسدش زیر یک پل در نزدیکی شهر حاشیه ای وینتون اشکار شده است. او ناچار می بشود به تنهایی روی این پرونده کار کند چون دیگر همکارانش علاقه ای به حل این پرونده ندارند.

فیلم جاده مرموز به گفتن یک وسترن دلنشین پرتنش و آرام سوز، مجموعه‌ای از معضلات اجتماعی مدرن را بازدید می‌کند و در عین حال هوشمندانه از حال و هوای شوق‌انگیز و دلنشین درام وسترن برای جذب مخاطبان سود می برد. در ترکیب با نمود های بصری خیره‌کننده‌ای که مناطق روستایی کوئینزلند اراعه می‌کند، و این چنین بازی کانونی تحسین برانگیز آرون پدرسن، این فیلم نمونه برجسته‌ای از سینمای مدرن استرالیا است و با دنباله‌ای به همان اندازه اثرگذار به نام Goldstone سال ۲۰۱۶ و این چنین یک مجموعه تلویزیونی اسپین‌آف، کیفیت و پیروزی این فیلم بیشتر از پیش به نمایش گذاشته می بشود.

۵- The Tracker (2002)

یکی از دلنشین ترین وسترن‌هایی که از استرالیا آمده است، The Tracker یا ردیاب محصول سال ۲۰۰۲ است که مفاهیم استعمار و سرکوب را با داستانی ساده و در عین حال مؤثر درمورد قضاوت و عدل در هم می‌آمیزد. داستان این فیلم وسترن استرالیایی در سال ۱۹۲۲ در مناطق بیابانی استرالیا اتفاق می افتد، وقتی که یک پلیس استعمارگر در تلاشی از روی استیصال برای دستگیری یک مرد بومی متهم به قتل یک زن سفیدپوست دست به یک ماجراجویی خطرناک می زند. در این گروه جستجوی کوچک، ردیابی خبره ای وجود دارد که انگیزه های خود را پناه می کند.

به گفتن یک دستاورد قابل دقت با دقت به تأثیری که علیرغم وجود تنها تعداد محدودی شخصیت ها دارد، The Tracker به شکلی هوشمندانه روی یک حس وهم انگیز و تنش زا و بازی قوی و در عین حال تودار دیوید گولپیلیل محکم است. این فیلم وسترن یکی از نادیده گرفته‌شده‌ترین فیلم‌هایی است که از استرالیا آمده است و تا این مدت هم با فوریت مضمونی خیره‌کننده‌اش که از نادیده گرفتن جنبه‌های ناخوشایند تاریخ استرالیا خودداری می‌کند، تأثیری عالی دارد.

۴- Sweet Country (2017)

یکی دیگر از وسترن‌های موسوم به پای گوشت با فضای دهه ۱۹۲۰ که به نژادپرستی در تاریخ استرالیا می پردازد، Sweet Country یا سرزمین شیرین به‌گفتن یک درام شخصیتی راضی کننده و تاثیرگذار که نقدی آشکار بر جوامع تاریخی نیز دارد، نقدهای تحسین‌آمیزی به دست آورد. با تمرکز نصفه و نیمه بر روی یک اتفاقات واقعی، این فیلم وسترن استرالیایی داستان سم کلی (همیلتون موریس) را روایت می کند، یک کشاورز بومی استرالیایی که بعد از کشتن یک مرد سفیدپوست در دفاع از خود، ناچار به فرار می بشود. او توسط یک گروه شکارچی به رهبری یک گروهبان بی رحم که به جستوجو اعدام سام است، تعقیب می بشود.

سرزمین شیرین که در بین منتقدان استرالیایی و بین‌المللی زیاد با استقبال روبه رو شد، به علت منفعت گیری از مناطق خشک و گرم استرالیا و این چنین توانایی اش در ترکیب یک روایت دلنشین با یک مقصد شماتیک قوی، مورد تحسین قرار گرفت. همراه با بازی های قوی از بازیگران نقش های فرعی شامل سم نیل و برایان براون و نقد پایانی شدت که مجدد تمرکز خود را بر نژادپرستی و بی عدالتی می گذارد، این فیلم به همان اندازه که از نظر بصری دیدنی است، از نظر احساسی نیز تاثیرگذار است.

۳- The Nightingale (2018)

دومین فیلم بلند جنیفر کنت بعد از پیروزی خیره کننده اش با بابادوک (The Babadook)، فیلم بلبل، یک داستان تکان دهنده و خشن از انتقام است که زمان ها بعد از پخش تیتراژ پایانی با بینندگان باقی می ماند. داستان فیلم در دهه ۱۸۲۰ در تاسمانی روایت شده و داستان کلر کارول (آیسلینگ فرانسیوسی)، یک محکوم ایرلندی را جستوجو می کند که از یک ردیاب بومی پشتیبانی می گیرد تا یک افسر بریتانیایی سادیستی را که به او تجاوز کرده و خانواده اش را به قتل رسانده است، را اشکار کند.

ماهیت خشن و پرتنش این خشونت ضمانت می‌کند که بلبل به مذاق همه خوش نمی‌آید، اما این فیلم وسترن استرالیایی داستانی قوی از انتقام را اراعه می‌کند که در برخی از محبوب‌ترین آثار کلاسیک وسترن نیز دیده شده است. این چنین این فیلم یک تحول دلنشین در این حوزه از ژانر وسترن اراعه می دهد، و محیط های سرسبز و پر جنب و جوش جنگل های تاسمانی را که به گفتن یک محیط منحصر به فرد و جوی غنی برای داستان، جانشین مناطق بیابانی استرالیا می کند.

۲- The Man from Snowy River (1982)

یکی از نمادین‌ترین و تاثیرگذارترین فیلم های تاریخ سینمای استرالیا، مردی از رودخانه برفی، برای داستان وسترن دلگرم کننده اش، نقش‌های فرعی کرک داگلاس و منفعت گیری خیره‌کننده از طبیعت استرالیا مشهور است. این فیلم داستان مرد جوانی را جستوجو می‌کند که بعد از مرگ پدرش، باید به دشت ها سفر کند تا ثابت کند که لیاقت برگشت دادن مزرعه خانوادگی اش به شکوه اسبق را دارد. او اغاز به مشاجره با رئیس جدیدش، هریسون (داگلاس) می کند، در حالی که عاشق دختر او می بشود.

مردی از رودخانه برفی، مملو از نماهای دیدنی از طبیعت وحشی استرالیا که مملو از شخصیت و رنگ است، در حالی که داستانی ساده در عین حال دلنشین را اراعه می‌دهد، حتی بیشتر از ۴۰ سال از انتشارش، یک کلاسیک الزامی استرالیایی برای علاقمندان به ژانر وسترن باقی مانده است. این چنین این فیلم یکی از نفس گیرترین و باورنکردنی ترین اوج های تاریخ سینما را به نمایش می گذارد و در بین بهترین فیلم های وسترن دهه ۱۹۸۰ ایستاده است.

۱- The Proposition (2005)

با دقت به این که وسترن های استرالیایی، از داستان های تاریخی رمانتیک گرفته تا درام های شخصیتی دچار کننده، موفق بوده اند، انتخاب بهترین فیلم این سرزمین در این ژانر کار ساده ای نیست، اما نمی توان از The Proposition یا نظر ساخته سال ۲۰۰۵ به سادگی گذشت. داستان این فیلم در دهه ۱۸۸۰ می گذرد، جایی که گای پیرس در نقش چارلی برنز بازی می کند، قانون شکنی که با برادر کوچکترش دستگیر می بشود و به او اولتیماتوم داده می بشود تا ۹ روز دیگر برادر بزرگ شیطان صفتش را تحویل دهد، در غیر این صورت برادر کوچکترش کشت خواهد شد. در حالی که او به جستوجو برادرش می رود، پلیسی که این ماموریت را به او محول کرده می بود با ابهام اخلاقی تصمیمش دست و پنجه نرم می کند.

به گفتن کاوشی دلنشین در اخلاقیات هر دو طرف قانون، فیلم نظر به گفتن یک داستان بی‌رحمانه و تکان دهنده در رابطه پیوندهای خانوادگی، ماموریت شناسی و عدل در دنیایی بی‌رحم و خصمانه به اوج کیفیت می رسد. این فیلم نه تنها به‌گفتن بهترین فیلم وسترن استرالیا شناخته می‌بشود، بلکه یکی از بهترین فیلم‌های وسترن همه دوران نیز هست.