شایعترین اختلالات روانشناختی تا ۲۴ سالگی را بشناسید

به نقل از بهداشت نیوز، دکتر فریبرز درتاج همزمان با روز نوجوان درمورد این که چه بازه سنی را میتوان دوره «نوجوانی» نامید؟، اظهار کرد: مطابق تعریف فرهنگ جامع روانشناسی و روانپزشکی، نوجوانی حالت یا دوره رشد، از بلوغ تا بالیدگی (maturity) است که در افراد طبیعی، اغاز آن همزمان با ظاهر شدن صفات جنسی ثانوی در نزدیک به ۱۲ سالگی و ختم آن در نزدیک به ۱۹ سالگی است که با محدوده سنی سازمان بهداشت جهانی (WHO) از نوجوانی، مشابه است.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی در عین حال در ادامه گفت: اما برخی متخصصان میگویند دوران نوجوانی که تا به حال فکر میشد در ۱۹ سالگی به آخر میرسد، اکنون از سنین ۱۰ تا ۲۴ سالگی طول میکشد. مرحله های آن نیز شامل، نوجوانی اولیه Early Adolescence (سنین ۱۰ تا ۱۳)، نوجوانی میانی Middle Adolescence (سنین ۱۴ تا ۱۷) و نوجوانی پایانی Late Adolescents (سنین ۱۸ تا ۲۴) میبشود.
نوجوانی؛ دورهای که از ۱۰ تا ۲۴ سالگی طول میکشد
او همین طور گفت: درواقع این دسته از متخصصان اعتقاد دارند تعریف سن، اختیاری است اما تعریف جاری از نوجوانی بیشتر از اندازه محدود است و در عصر حاضر سنین بین ۱۰ تا ۲۴ سالگی، نوجوانی را بهتر تعریف میکند. در مقالهای که در نشریه سلامت کودکان و نوجوانان لَنسِت (Lancet) نیز انتشار شده است، محققان این نظر را نقل کردهاند که تعریف اولیه نوجوانی (۱۲ تا ۱۹ سال) باید تحول کند تا قوانین مربوط به آن، قوانین مناسبتری باشند.
«سن» روش مناسبی برای تعریف دوران نوجوانی نیست
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران تصریح کرد: این چنین از نظر تعداد بسیاری از روانشناسان هم، سن روش مناسبی برای تعریف دوران نوجوانی نیست. سن زیاد تر برای برسی و قیاس تغییرات بیولوژیکی (به گفتن مثال بلوغ) که نسبتا جهانی است، مناسب است و برای دوران نوجوانی که دوران گذار از کودکی به بزرگسالی است و محدود به تغییرات فیزیولوژیک و بدنی نمیبشود، کاربردی ندارد.به حرف های درتاج، رشد در نوجوانی در سه سطح زیستی یا فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی روی میدهد که هر سه این مولفهها با یکدیگر رابطه نزدیکی دارند.
آخر دوره نوجوانی وقتی است که نوجوان امتیازات اختصاصی افراد بالغ را کسب میکنند
این استاد دانشگاه گفت: از نظر «فیزیولوژیکی» اغاز نوجوانی با آخرین شتابگیری رشد استخوانبندی و اغاز رشد جنسی همراه است. از نظر «روانی» اغاز نوجوانی با تسریع رشد شناختی و شکلگیری ویژگیها و صفات شخصیتی و از نظر «اجتماعی» با آماده شدن برای نقش جوانی و بزرگسالی اشکار میبشود. در واقع آخر این دوره وقتی است که نوجوان امتیازات اختصاصی افراد بالغ را کسب میکنند و این مولفهای است که زمان، مقدار و کیفیت آن در جوامع گوناگون متفاوت است.
وی در عین حال خاطر نشان کرد: یقیناً باید دقت داشت که تفکیک بین بلوغ (puberty) که یک فرآیند تحول فیزیکی است با نوجوانی که یک فرآیند تحول روانی است، اهمیت دارد. در مطلوب ترین شرایط این دو فرآیند به طور همزمان روی خواهند داد، در غیر این صورت نوجوان ناگزیر به مدارا با استرسها و مشکلات اضافی است.رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران معتقد است که در دوره نوجوانی، نوجوانان از اشکال مختلفی از مشکلات روانشناختی، اختلال عملکردها و درگیریها رنج میبرند.
نیمی از اختلالات روانی قبل از سن ۱۴ سالگی اغاز میبشود
درتاج با گفتن این که بر پایه اظهار سازمانهای مربوط به بهداشت روانی به ازای هر پنج نوجوان بالغ یک اختلال روانشناختی قابل تشخیص است، درمورد آمارهای حاضر درمورد اختلالات روانشناختی نوجوانان، فرمود: این چنین بر پایه آمار جهانی، از هر پنج نوجوان حداقل یکی از آنها با یک مشکل رفتاری روبرو است که این رقم در واقع ۲۰ درصد نوجوانان را شامل می بشود. این چنین نیمی از اختلالات روانی قبل از سن ۱۴ سالگی و نزدیک به ۷۵ درصد از اختلالات روانشناختی که در بزرگسالان وجود دارد، از سن ۱۴ سالگی اغاز میبشود.
این روانشناس اصرار کرد: مطالعات انجام شده در کانادا و ایالات متحده نشان داده ، سلامت روان در بین نوجوانان یک مساله جدی در بهداشت عمومی و روانی است. عدم دقت به بهزیستی روانی نوجوانان، در این مرحله مهم اجتماعی شدن، امکان پذیر تبدیل عواقب جبران ناپذیری در سلامت روان بشود که امکان پذیر در طول زندگی باقی بماند و از ظرفیت منفعتوری اقتصادی-اجتماعی جوامع بکاهد، از این رو محققان تلاش کردهاند از تعداد بسیاری جهات کارکرد روانشناختی را تعریف کنند. با این حال، فهمیدن کارکرد روانشناختی در نتیجه فهمیدن اختلالات عاطفی و رفتاری مشابه با شرایط درونی و بیرونی است.
افسردگی، اضطراب و استرس و اختلال خوردن از جمله شایعترین اختلالات روانشناحتی دوران نوجوانی
این استاد دانشگاه در جواب به این که شایع ترین اختلالات روانشناختی که نوجوانان با آنها دچار می باشند، چیست؟، گفت: از شایعترین اختلالاتروانشناختی در دوران نوجوانی میتوان به افسردگی، اضطراب، استرس و اختلال خوردن اشاره کرد. گزارشی از انجمن روانشناسی آمریکا نشان داد که ۹۱ درصد از نسل نوجوان علائم جسمی یا عاطفی استرس یا اضطراب و افسردگی را توانایی کردهاند.
به حرف های وی، افسردگی در بین نوجوانان متداول است و روانپزشکان و روانشناسان در طی مطالعات دقیق، در رابطه آن به خانوادههای دارای نوجوان هشدار دادهاند.رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران افزود: خودکشی نیز در بین نوجوانان شایع است، اما افکار مربوط به خودکشی موسوم به ایده خودکشی رایجتر از خود خودکشی است که نیاز به برسی سریع سلامت روان دارد. اضطراب نیز زیاد تر خود را به طور اختلالات خلقی و اختلالات رفتاری مختل کننده و علائم جسمانی همانند خستگی یا خستگی مزمن، سرگیجه، سردرد و درد شکم یا قفسه سینه مشخص می کند.
اختلالات خوردن در دختران نوجوان رایجتر است
درتاج با گفتن این که اختلالات خوردن، به اختصاصی در دختران نوجوان رایج است که میتواند برای سلامت جسمی نیز تهدید کننده باشد، فرمود: برای مثال در اختلال پرخوری یا پراشتهایی عصبی نوجوان برای افت سختی ناشی سپس از خوردن غذا، رفتارهای جبرانی همانند استفراغ تعمدی، ورزشکردن بیشازحد، مصرف داروهای ملین و …انجام خواهند داد که میتواند زیاد صدمه زننده باشد. پزشکان زیاد تر میتوانند این مشکلات را تشخیص دهند. آنها میتوانند به نوجوانان پیشنهادهای عملی اراعه دهند و در صورت لزوم، نوجوانان را ترغیب به پذیرفتن معالجه توسط متخصصان کنند.
بنابر اظهارات این استاد دانشگاه، اختلالات فکری نیز در نوجوانان شایع است؛ در آن فرد در تشخیص فانتزی و حقیقت که به آن اختلالات روانی نیز حرف های میبشود، مشکل دارد که اسکیزوفرنی و اختلال اسکیزوافکتیو مثالهایی از اختلالات تفکر می باشند.
این روانشناس با اشاره به این که عوامل مختلفی نوجوانان را مستعد اینگونه رفتارها و مشکلات میکند، اظهار کرد: در سطح فردی، افرادی که از توانایی خود آگاهی ندارند، افرادی که عزت نفس پایینی دارند، افرادی که در گروههای منفی همسالان عضویت دارند و افرادی که ضمانت مدرسهای ضعیفی دارند می توانند این مشکلات را ابراز دهد. در سطح خانوادگی و اجتماعی نیز عواملی نظیر فرآیند ناقص جامعهپذیری در خانواده، کنترل و نظارت والدینی ضعیف همانند والدینی که از محل نوجوانان خود بیخبرند، روابط سرد عاطفی بین اعضای خانواده، گسیختگی خانوادگی، شکاف نسلی بین فرزندان و والدین، ربط والد ـ فرزندی ضعیف، فقدان حمایتخانوادگی، پایگاه پایین اقتصادی و اجتماعی خانواده، افت تعلق خاطر به مدرسه، بیاعتقادی به هنجارهای رسمی مدرسه، شراکت نکردن در فعالیتهای مدرسه و گروه همسالان، کارایی نداشتن مدرسه، ضعف رسانههای جمعی و خانواده در جامعهپذیر کردن و کنترل نوجوان، روحیه کنجکاوی نوجوانان و ابهام هویتی همه میتوانند عرصهساز تشکیل رفتارها و مشکلات در نوجوان باشند.
وی در آخر سخنان خود با گفتن این که خانواده یکی از ارکان جامعه محسوب میبشود که همه سعادتها و شقاوتهای انسان از آن جا اغاز میبشود، خطاب به والدین اصرار کرد: شما میتوانید والدین کنترلگری باشید و با این سبک فرزندپروری علتایجاد فاصله خودتان و نوجوانتان شوید، ولی به یاد داشته باشید که آنها دیگر بچه نیستند. در عین حال، آنها امکان پذیر راهی برای انتخاب صحیح نداشته باشند. به این علت آنها را به گفتن والدین راهنمایی کنید، اما هیچ زمان برای آنها تصمیم نگیرید. خانوادهها وقتی میتوانند به ماموریت خود عمل کنند که در عرصه فرزندپروری، نحوه حرکت، برخورد و پرورش نوجوان خود آگاهی کامل داشته باشند و دارای سبک فرزندپروری قاطع باشند، چون در این سبک گمان گرایش فرزندتان به سمت صدمههای اجتماعی کمتر و گمان داشتن یک فرزند سالم از نظر روانی و جسمی زیاد تر است.