[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط تیم اسپایدر
شجاعت، آن قوت درونی که اجازه می‌دهد با چالش‌ها روبرو شویم، ریسک کرده و بر هراس‌هایمان تسلط کنیم، یکی از تحسین‌برانگیزترین و در عین حال، بدشناخته‌شده‌ترین ویژگی‌های انسانی است. جامعه زیاد تر شجاعت را با بی‌باکی مطلق، فقدان هراس و قهرمان‌بازی‌های افسانه‌ای برابر می‌داند. با نگاه کردن به داستان‌های حماسی، ورزشکاران بزرگ یا کارآفرینان موفق، با خود فکر می‌کنیم که آن‌ها از ماده‌ای متفاوت ساخته شده‌اند؛ انسان‌هایی که هراس را حس نمی‌کنند. اما این بزرگترین و مخرب‌ترین باور نادرست درمورد شجاعت است.
حقیقت این است که شجاعت یک ویژگی ذاتی و جادویی نیست که عده‌ای با آن به دنیا همراه شوند و عده‌ای دیگر از آن محروم باشند. شجاعت، یک توانایی آموختنی، یک انتخاب آگاهانه و یک «عضله» روانی است که می‌توان آن را با تمرین‌های روزانه، درست همانند یک عضله فیزیکی، پرورش داد. اگر آماده‌اید تا از تماشاگر بودن در زندگی دست بردارید و به میدان عمل قدم بگذارید، این مقاله از «چطور» نقشه راه شما برای ساختن یک زندگی شجاعانه‌تر خواهد می بود.
۱۰ تکنیک روانشناسی برای کنترل سریع هراس از آینده
بازتعریف شجاعت: هنر صدمه‌پذیر بودن
آخرین مطالب
- باکتریهای روده کودکان میتوانند بر سلامت روان آن‌ها در آینده تأثیر بگذارند_اسپایدر
- خوددرمانی سالمندان این مشکلات را برای آن‌ها به وجود می آورد_اسپایدر
- اینفوگرافی چیست و چطور می‌توان آن را ساخت؟_اسپایدر
- اسپیسایکس تصاویری از طراحی داخلی فضاپیمای استارشیپ انتشار کرد_اسپایدر
- معارفه مدل تازه مزدا ۲ و برگشت موتور روتاری با سوخت ریزجلبک_اسپایدر
اولین و با اهمیت ترین قدم برای شجاع بودن، فهمیدن معنی واقعی و مدرن آن است. برای این کار، باید از تعاریف قدیمی فاصله بگیریم و به سراغ تحقیقات روانشناسان برجسته‌ای همانند دکتر برنه براون (Brené Brown) برویم. او بعد از سال‌ها تحقیق درمورد صدمه‌پذیری، شرم و شجاعت، تعریف انقلابی زیر را اراعه می‌دهد:
«شجاعت، یعنی روبرو شدن با یک موقعیت ترسناک و نامطمئن، با وجود صدمه‌پذیری و بدون هیچ تضمینی برای نتیجه.»
بیایید این تعریف قوی را کالبدشکافی کنیم:
به این علت، یک فرد شجاع، فردی نیست که هراس را حس نمی‌کند؛ بلکه فردی است که با وجود حس کردن هراس، آن را در بغل می‌گیرد و اجازه نمی‌دهد که هراس، تصمیم‌گیرنده نهایی زندگی‌اش باشد. شجاعت، انتخاب قیمت‌ها بر راحتی است.
آناتومی هراس: چرا می‌ترسیم؟
برای این که بدانیم چطور نترسیم و شجاع باشیم، ابتدا باید دشمن خود یعنی «هراس» را به خوبی بشناسیم. هراس در هسته خود، یک مکانیزم بقای بیولوژیک است که برای محافظت از ما در برابر خطرات واقعی و فیزیکی (همانند دعوا یک حیوان وحشی) در مغز آدمی تکامل یافته است. قسمت بادامی-شکل مغز ما به نام آمیگدال، مرکز مهم پردازش هراس است و در روبه رو با خطر، عکس العمل «جنگ یا گریز» را فعال می‌کند.
اما در دنیای مدرن، این سیستم هشدار قدیمی، زیاد تر توسط خطرات «روانی» و «اجتماعی» که تهدید فیزیکی ندارند، فعال می‌بشود. این هراس‌ها طبق معمولً در سه دسته قرار می‌گیرند:
شناخت ریشه هراس به ما پشتیبانی می‌کند تا بفهمیم که این احساسات، زیاد تر عکس العمل‌های اغراق‌شده یک سیستم قدیمی به چالش‌های مدرن می باشند.
۷ راهکار عملی برای این که شجاع باشیم و نترسیم
همانطور که فهمید شدیم شجاعت، نبوده است هراس نیست، بلکه توانایی عمل کردن علی‌رغم وجود هراس است. بعد سوال مهم این نیست که چطور نترسیم؛ سوال درست این است که چطور با وجود لرزش دستانمان، صدای لرزانمان و تپش قلبمان، هم چنان قدم بعدی را برداریم؟
شجاعت با تمرین‌های کوچک و روزانه ساخته می‌بشود. در ادامه، هفت استراتژی قوی برای پرورش این عضله روانی آورده شده است.
۱. هراس خود را شناسایی، نام‌گذاری و کالبدشکافی کنید
اولین قدم برای تسلط بر یک هیولا، دیدن چهره و شناخت دقیق آن است. هراس‌های مبهم، زیاد پرقدرت از هراس‌های اشکار می باشند.
روش کار: به جای گفتن جمله کلی «می‌ترسم»، دقیقاً از خود سوال کنید: «از چه چیزی می‌ترسم؟». لیست همه هراس‌های خود را بنویسید. سپس برای هر هراس، آن را کالبدشکافی کنید. برای مثال، اگر از سخن بگویید کردن در جمع می‌ترسید، لیست نگرانی‌هایتان امکان پذیر این باشد:
- «می‌ترسم کلماتم را فراموش کنم»
- «می‌ترسم صدایم بلرزد»
- «می‌ترسم دیگران مرا مسخره کنند»
- «می‌ترسم احمق به نظر برسم»
نام‌گذاری دقیق هراس، آن را از یک هیولای ناشناخته به مجموعه‌ای از مشکلات قابل مدیریت تبدیل می‌کند.
۲. بغل باز به سمت صدمه‌پذیری و پذیرفتن نقص
شجاعت واقعی در صدمه‌پذیری نهفته است. این یعنی به جای ساختن یک زره بی‌نقص و نهان شدن پشت آن، بپذیرید که یک انسان ناکامل هستید.
روش کار: تمرین خود-شفقتی را انجام دهید. با خودتان همان گونه مهربان و دلسوز سخن بگویید کنید که با بهترین دوستتان در شرایط شبیه سخن بگویید می‌کنید. به جای سرزنش خود بعد از یک نادرست، به خودتان بگویید: «طبیعی است که نادرست کنم. این بخشی از فرآیند یادگیری است.» پذیرفتن نقص، سختی روانی برای بی‌نقص بودن را از روی دوش شما برمی‌دارد و اجازه می‌دهد تا با شجاعت بیشتری ریسک کنید.
۳. از قدم‌های زیاد کوچک اغاز کنید
عضله شجاعت با وزنه‌های کوچک قوی می‌بشود. تلاش برای برداشتن یک قدم زیاد بزرگ در ابتدا، زیاد تر تبدیل ناکامی و تحکیم هراس می‌بشود.
روش کار: این یک تکنیک علمی در روانشناسی است. لیستی از همه قدم‌های کوچکی که شما را به سمت مقصد ترسناکتان میبرد، از آسان‌ترین به سخت‌ترین، تهیه کنید. سپس از آسان‌ترین قدم ممکن اغاز کنید.
مثال: هراس از رانندگی در بزرگراه:
- قدم ۱: فقط در ماشین بنشینید و موتور را روشن کنید.
- قدم ۲: تا ورودی بزرگراه رانندگی کنید و برگردید.
- قدم ۳: فقط داخل اولین خروجی شوید و خارج شوید.
- قدم ۴: به اندازه یک خروجی در بزرگراه رانندگی کنید.
این پیشرفت‌های ۱ درصدی و مداوم، کم کم مطمعن به نفس شما را می‌سازند و به مغز شما ثابت می‌کنند که توانایی مدیریت این هراس را دارید.
۴. دانش و توانایی خود را افزایش دهید
یکی از بهترین راه‌ها برای افت هراس از ناشناخته‌ها، تبدیل کردن آن‌ها به شناخته‌ها است. آمادگی، دشمن شماره یک هراس است.
روش کار: هرچقدر در یک عرصه دانش و توانایی بیشتری داشته باشید، با مطمعن بیشتری با چالش‌های آن روبرو می‌شوید. اگر از اغاز یک کسب‌وکار می‌ترسید، اغاز به خواندن کتاب، شرکت در دوره‌های آموزشی و سخن بگویید با کارآفرینان دیگر کنید. اگر از یک مصاحبه شغلی می‌ترسید، سوالات احتمالی را تمرین و درمورد شرکت تحقیق کنید. هرچه آماده‌تر باشید، کمتر حس اضطراب خواهید کرد.
۵. بدترین سناریوی ممکن را تحلیل کنید
این تکنیک که توسط فلاسفه رواقی باستان منفعت گیری می‌شد، به جای فرار از هراس، شما را به بغل آن می‌فرستد.
روش کار: وقتی را تعلق دهید و با جزئیات کامل، بدترین سناریوی ممکنی که امکان پذیر در صورت ناکامی رخ دهد را بنویسید. سپس، برای هر قسمت از آن سناریوی فاجعه‌بار، سه سوال از خود سوال کنید:
- چطور می‌توانم از وقوع این اتفاق جلوگیری کنم؟
- اگر این اتفاق بیفتد، چطور می‌توانم صدمه آن را به حداقل برسانم؟
- اگر این اتفاق افتاد، چطور می‌توانم به حالت عادی بازگردم؟
زیاد تر فهمید می‌شوید که حتی بدترین سناریو نیز قابل مدیریت است و شما توانایی کنار آمدن با آن را دارید. این تمرین، هراس را از یک هیولای غیرقابل فکر، به یک مشکل قابل حل تبدیل می‌کند.
۶. یک الگوی شجاع اشکار کنید و از حمایتدیگران منفعت گیری کنید
ناچار نیستید این مسیر را به تنهایی طی کنید.
روش کار: به زندگی افرادی نگاه کنید که شجاعتشان را تحسین می‌کنید. آن‌ها چطور با هراس‌هایشان روبرو شده‌اند؟ چه بهایی برای شجاعتشان پرداخته‌اند؟ خواندن زندگی‌نامه افراد شجاع می‌تواند منبع الهام بزرگی باشد. علاوه بر این، هراس‌های خود را با یک دوست یا عضو معتمد خانواده در بین بگذارید. سخن بگویید کردن درمورد هراس، از قوت آن می‌کاهد و حمایتدیگران به شما انگیزه و قوت بیشتری برای عمل می‌دهد.
۷. به چرایی بزرگتر خود متصل شوید
شجاعت وقتی آسان‌تر می‌بشود که در خدمت یک «چرا»ی بزرگتر از خودِ هراس باشد.
روش کار: از خود سوال کنید: «انجام این کار ترسناک، در خدمت کدام قیمت مهم زندگی من است؟» هنگامی بدانید که عمل شما در راستای یک قیمت بنیادین در زندگی‌تان (همانند رشد، صداقت، عدل، عشق یا پشتیبانی به دیگران) است، اشکار کردن انگیزه برای تسلط بر هراس، زیاد راحت‌تر می‌بشود. قیمت‌ها، سوخت موشک شجاعت شما می باشند. برای مثال، سخن بگویید کردن در یک جلسه کاری احتمالا ترسناک باشد، اما اگر در خدمت قیمت «تأثیرگذاری مثبت» باشد، این هراس قابل تحمل‌تر می‌بشود.
جمع‌بندی
جواب به این که چطور نترسیم و شجاع باشیم، در این جمله خلاصه می‌بشود: با پذیرفتن کامل هراس به گفتن بخشی از توانایی انسانی و برداشتن قدم‌های کوچک و آگاهانه با وجود آن. شجاعت یک مقصد نهایی نیست که روزی به آن برسید و دیگر هیچ زمان نترسید. شجاعت سفری روزانه و انتخابی مداوم است که با هر بار خروج از منطقه امن، نیرومندتر می‌بشود.
به یاد داشته باشید، هر بار که با وجود هراس، یک قدم کوچک به جلو برمی‌دارید، نه تنها به اهدافتان نزدیک‌تر می‌شوید، بلکه در حال ساختن یک نسخه نیرومندتر، تاب‌آور‌تر و شجاع‌تر از خودتان هستید.
فرمول نشاط و مثبت‌اندیشی را یاد بگیرید و با افسردگی خداحافظی کنید
دسته بندی مطالب
[ad_2]
