Bethesda نسل تازه کشتی های بیمارستانی نیروی دریایی آمریکا

کشتی های بیمارستانی غول پیکر نیروی دریایی آمریکا به زودی جای خود را به کشتی های کوچک تر و در دسترس تری خواهند داد که می توانند در اوقات لزوم به ساحل نزدیک تر شوند و در عین حال از سربازان زخمی مراقبت کنند.
نیروی دریایی ایالات متحده قراردادی را با شرکت کشتی سازی Austal USA برای ساخت کشتی های بیمارستانی نسل بعدی خود اعطا کرده است. کشتی های تازه کلاس Bethesda جانشین کشتی های قدیمی خواهند شد که بر روی بدنه نفتکش های بزرگ ساخته شده اند. کشتی های کلاس بتسدا برای حمایتموثرتر از نیروهای آمریکایی در خارج از سرزمین طراحی شده اند، با یک هلی پد تازه که می تواند بزرگ ترین هلیکوپترها و هواگردهای تیلت روتور را در خود جای دهد.
بیمارستان های شناور
ارتش ها قرن ها است که از کشتی های بیمارستانی برای درمان بیماران و مجروحان منفعت گیری می کنند. کشتی های بیمارستانی می توانند با پیشروی عملیات های نظامی، به اختصاصی در طول خطوط ساحلی، درست پشت خط مقدم پیش بروند تا مسافتی که زخمی ها باید طی کنند به حداقل برسد. برخلاف ایستگاه های پزشکی زمینی ساحلی، کشتی های بیمارستانی تجهیزات بزرگ تر، سنگین تر و پیچیده تری همانند دستگاه های اشعه ایکس، سی تی اسکن، تجهیزات ارتباطی برای فرآیندهای پزشکی از راه دور و غیره را به کار می گیرند.

کشتی های بیمارستانی توسط قوانین جنگ محافظت می شوند. کنوانسیون ۱۹۴۹ ژنو برای رسیدگی به حالت مجروحان، بیماران و کشتی های غرق شده نیروهای مسلح تصریح می کند که کشتی های بیمارستانی غیرنظامی محسوب می شوند و تحت حفاظت قرار می گیرند- تا وقتی که از جنگ دور بمانند و در ماموریت های جنگی دخالت نداشته باشند.
قوانین فرد دیگر نیز وجود دارد. کشتی های بیمارستانی باید به رنگ سفید باشند تا آن ها را از کشتی های جنگی با بدنه خاکستری که امکان پذیر در نزدیکی آن ها باشند نزدیک نماید. آن ها باید صلیب های قرمز تیره “تا حد امکان بزرگ” بر روی بدنه خود داشته باشند تا حالت خود را نشان دهند. آن ها این چنین باید پرچم ملی سرزمین خود را به همراه پرچم سفید منقش به صلیب سرخ به اهتزاز درآورند.

نسل تازه
نیروی دریایی ایالات متحده قراردادی برای خرید سه کشتی اعزامی پزشکی تازه کلاس Bethesda امضا کرده است. اولین و نام مهم این کلاس، USNS Bethesda (EMS-1) برای بیمارستان دریایی بتسدا در بتسدا، مریلند نامگذاری شده است که اکنون با نام مرکز پزشکی ملی نظامی والتر رید شناخته می بشود. کشتی دوم، Balboa (EMS-2) برای مرکز پزشکی دریایی سن دیگو که به طور غیررسمی به نام بیمارستان دریایی بالبوآ در سن دیگو، کالیفرنیا شناخته می بشود نامگذاری شده و کشتی سوم تا این مدت نام ندارد.
این سه کشتی بر پایه استاندارد حمل و نقل سریع اعزامی (T – EPF)، یک کشتی دو بدنه با بدنه آلومینیومی ساخته شده توسط کشتی سازی Austal USA ساخته خواهند شد. نیروی دریایی آمریکا ۱۶ فروند T – EPF خریداری می کند و بعد از تحویل دو فروند آخر، Austal USA به ساخت کشتی های پزشکی روی خواهد آورد.

به حرف های ناوال نیوز، کشتی های بتسدا و خواهرانش، بیشتر از ۱۱۰ متر طول و بیشتر از ۳۱.۳ متر عرض خواهند داشت. هر کدام از آن ها ۴.۵ متر آبخور، شدت ۱۸ گره یا زیاد تر و برد ۸,۰۰۰ کیلومتر خواهند داشت. یک سکوی فرود هلیکوپتر در عقب کشتی می تواند هلیکوپتر سنگین تازه CH – ۵۳ K King Stallion نیروی دریایی، MV – ۲۲ Osprey و سری هلیکوپترهای UH – ۶۰ Blackhawk را در خود جای دهد. این کشتی در کل ۲۲۳ خدمه خواهد داشت.
از نظر امکانات پزشکی، این کشتی ها هر کدام ۳۴ ایستگاه مراقبت های بحرانی، شش قسمت ایزوله، ۱۴ قسمت مراقبت های اختصاصی، ۱۴ قسمت ایزوله مراقبت های اختصاصی و سه اتاق عمل خواهند داشت.
کشتی های بیمارستانی طبق معمولً غیر مسلح می باشند اما مجاز به حمل سلاح برای دفاع از خود و تنها برای دفاع از خود کشتی می باشند. این بدان معنی است که آن ها می توانند سلاح های مختصر برد حمل کنند که از کشتی محافظت می کنند اما نه سلاح های دوربرد، همانند موشک های سطح به هوای SM – ۲ که می توانند از رزمندگان خودی نیز محافظت کنند. تازه ترین مدل از کلاس EMS، همانطور که در عکس بالا مشاهده می کنید، انگارً از چهار مسلسل کالیبر ۵۰ برخوردار است که دو عدد از آن ها روی دماغه و دو عدد از آن ها روی عقب نصب شده اند.

نسل های گوناگون
دو کشتی بیمارستانی کلاس Mercy به نام های Mercy و Comfort کشتی های بزرگی می باشند که از نفتکش ها به بیمارستان تبدیل شده اند. با نزدیک به ۲۷۲.۵ متر طول، هر کدام از دو کشتی تازه EMS بلندتر می باشند. کشتی های کلاس Mercy دارای ظرفیت باورنکردنی ۱۰۰۰ تختخواب از جمله ۸۰ واحد مراقبت های اختصاصی می باشند که زیاد زیاد تر از کلاس بتسدا است.

با این حال طراحی کلاس Mercy معایب قابل توجهی دارد. این کشتی ها زیاد بزرگ می باشند که آن ها را به اهدافی بزرگ تبدیل می کند و تشخیص آن ها در میدان نبرد آسان تر است. اگر دشمن تصمیم داشته باشد که کنوانسیون های ژنو را مراعات کند، این نوشته بی ربط است، اما اگر دشمن بی مقصد به کشتی ها دعوا کند، مشکل تشکیل می بشود.
دسترسی بیمار مساله فرد دیگر است. سکوی فرود هلیکوپتر این کشتی ها نسبتاً کوچک است و در میانه بدنه کشتی ها قرار دارد، جایی که فرود در آن دشوار است. این چنین در صورتی که کشتی به بندر متصل بشود یا از طریق قایق های کوچک، بیماران می توانند از طریق یک راهرو سوار شوند، اما هیچ کدام برای صدمه دیدگانی که به شدت صدمه دیده اند، ایده آل نیستند. کلاس Mercy با آبخور بیشتر از ۹.۷ متری نمی تواند به جز در لنگرگاه ها و اسکله ها به شهرها و شهرک های ساحلی نزدیک بشود.

کلاس بتسدا یک پیشرفت همه جانبه به خصوص از نظر دسترسی است. به جای یک کشتی بزرگ بیمارستانی , نیروی دریایی به گمان زیادً از دو کشتی کوچک تر بتسدا منفعت گیری خواهد کرد. سکوی فرود هلیکوپتر در پشت کشتی قرار دارد که نزدیک شدن و فرود در آن آسان تر است. این کشتی ها تنها ۴.۵ متر آبخور دارند که به آن ها اجازه می دهد تا به ساحل بروند و از امکانات ساحلی همانند اسکله های ماهیگیری منفعت گیری کنند. در زمان پهلو گرفتن، یک رمپ باز شدن یدر سمت راست کشتی, امکان بارگیری و تخلیه آسان تر بیماران را فراهم می کند .
کشتی های کوچک تر اهداف کوچک تری می باشند, می توانند به راحتی نهان شوند, به خصوص در مناطق شهری ساحل , و به نیروی دریایی اجازه می دهند تا مراقبت های پزشکی را بین چندین پلتفرم توزیع کند.

سخن آخر
کشتی های بیمارستانی نسل تازه نیروی دریایی کوچک تر از کشتی های قبلی می باشند, اما این به گمان زیادً چیز خوبی است. به هر حال از هیچ کدام از کشتی های کلاس Mercy برای ظرفیت بالایشان منفعت گیری نشد. مساله مهم در رابطه یک کشتی بیمارستانی این نیست که آیا ۱,۰۰۰ تختخواب دارد یا خیر, بلکه این است که آیا می تواند با سختی های جنگ های سریع مدرن کنار آمده و زنده بماند.