فناوری تازه شرکت فنلاندی انتشار کردن دی‌اکسیدکربن کشتی‌ها را تا ۷۰ درصد افت می‌دهد_اسپایدر

شرکت فنلاندی وارتسیلا (Wärtsilä) خبرداد که راهکار پیشرفته جذب کربن (CCS) آن اکنون به طور تجاری در دسترس صنعت دریانوردی جهانی قرار گرفته و گامی در جهت تسریع کربن‌زدایی کشتیرانی برداشته است. مطابق آزمایش‌های وارتسیلا، راهکار تازه این شرکت انتشار کردن دی‌اکسیدکربن کشتی‌ها را تا 70 درصد افت می‌دهد.

بر پایه گزارش نیواطلس، شرکت‌های کشتیرانی، چه به علت نگرانی‌های زیست‌محیطی و چه به علت منافع شخصی، علاقه فزاینده‌ای به راه حلهای تازه افت انتشار کردن کربن نشان داده‌اند. در سال ۲۰۲۲، کشتی‌های باری ۸۵۸ میلیون تن دی‌اکسیدکربن انتشار کردند. تخمین زده می‌بشود که قسمت کشتیرانی تا ۳ درصد از کل انتشار کردن دی‌اکسیدکربن انسانی را تشکیل کند و مقصد سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) این است تا سال ۲۰۵۰ این رقم را به صفر رساند. بعد از این تاریخ، شرکت‌ها با انتشار کردن کربن جریمه‌های کلانی خواهند شد. اینجاست که فناوری وارتسیلا می‌تواند هم به محیط زیست و هم به شرکت‌های کشتیرانی پشتیبانی کند.

فناوری تازه وارتسیلا برای افت انتشار کردن دی‌اکسیدکربن کشتی‌ها

از سال ۲۰۱۹ شرکت وارتسیلا درحال گسترش سیستم CCS خود برای بازیابی CO2 از اگزوز کشتی‌های باری است. یقیناً این فناوری چیز جدیدی نیست. قطعات و اجزای مختلفی که آن را راه اندازی خواهند داد، دهه‌ها است که توسط صنایع گاز، نفت و پتروشیمی مورد منفعت گیری قرار می‌گیرند، اما سیستم مدولار این فناوری که می‌تواند هم در کشتی‌های تازه نصب بشود و هم در کشتی‌های جاری قرار بگیرد، آن را مورد قیمت کرده است. علاوه‌براین، طراحی مدولار علتمی‌بشود آن را به راحتی اصلاح کرد.

CCS یک فرایند ۵ مرحله‌ای است: ابتدا گاز اگزوز موتورهای کشتی از ذرات معلق همانند دوده و آلاینده‌هایی همانند اکسیدهای نیتروژن و اکسیدهای گوگرد پاک می‌بشود. بعد از تمیزکردن و خنک‌شدن، این گاز به یک محفظه جذب می‌رود که در آن یک حلال CO2 را جذب می‌کند. بعد از پایان جذب، حلال به محفظه جداسازی منتقل و در آنجا گرم می‌بشود. این کار علتآزادشدن CO2 به طور گاز می‌گردد. سپس این گاز فشرده، خنک می‌بشود تا وقتی که به مایع تبدیل بشود. درنهایت این مایع در مخازن داخلی کشتی برای تخلیه در بندر نگهداری می‌بشود.

به حرف های این شرکت، این فرایند می‌تواند تا ۷۰ درصد CO2 را بازیابی کند. هزینه دقیق این کار اشکار نیست، اما تقریباً بین ۵۴ تا ۷۶ دلار آمریکا به ازای هر تن برآورد شده که زیاد ارزان‌تر از جریمه‌های آینده است. اگر این فناوری به مرحله اجرا برسد و در سراسر جهان پذیرفته بشود، می‌تواند انتشار کردن گازهای گلخانه‌ای را تا ۷۰۰ میلیون تن در سال افت دهد.