تراشهای غیرقابل هک که انجام محاسبات هوش مصنوعی با نور را ممکن میکند

محققان ایرانی به سرپرستی پروفسور «نادر انقطاع»، استاد دانشگاه پنسیلوانیا، یک تراشه سیلیکونی فوتونیک (SiPh) طراحی کردهاند که از امواج نور بهجای الکتریسیته برای انجام ریاضیات پیچیده در آموزش هوش مصنوعی منفعت گیری میکند. این تراشه تعداد بسیاری از محاسبات را بهطور همزمان انجام میدهد و دیگر نیازی به ذخیره اطلاعات حساس در حافظه کامپیوتر نیست. این کار علتمیبشود که کامپیوترهای تجهیزبه این تراشه عملاً غیرقابل هک باشند.
بر پایه مقاله منتشرشده در نیچر، محققان ایرانی تراشه جدیدی طراحی کردهاند که از امواج نور برای انجام محاسبات پیچیده آموزش هوش مصنوعی منفعت میبرد. این تراشه میتواند شدت پردازش کامپیوترها را بهشدت افزایش دهد و درعینحال مصرف انرژی آنها را پایین بیاورد.

تراشه تازه محققان ایرانی برپایه امواج نور
محققان ایرانی دانشگاه پنسیلوانیا یک تراشه کامپیوتری تازه ساختهاند که با امواج نور محاسبات را انجام میدهد. این نوآوری میتواند شدت انتقال دادهها را بهبود ببخشد و مقدار برق مصرفی را افت دهد که این کار خود برای محیطزیست بسیار سودمند خواهد می بود.
پروفسور انقطاع سازوکار این تراشه تازه را اینگونه شرح میدهد که بهجای منفعت گیری از یک ویفر سیلیکونی با ارتفاع یکنواخت، با نازکترکردن سیلیکون در مناطق خاص و بدون افزودن مواد دیگر، میتوان انتشار کردن نور را در تراشه کنترل کرد. تغییرات ارتفاع را میتوان بهطوری توزیع کرد که علتپراکندگی نور در الگوهای خاص بشود و آن را قادر میسازد تا محاسبات ریاضی را با شدت زیاد بالا انجام دهد.
«فیروز افلاطونی»، دانشیار مهندسی برق و سیستم دانشگاه پنسیلوانیا نیز حرف های که این مطرح تازه اکنون برای کاربردهای تجاری آماده است و بهطور بالقوه میتوان آن را برای منفعت گیری در پردازشگرهای گرافیکی سیستمهای هوش مصنوعی سازگار کرد.
یکی از مزیتهای مهم این تراشه، نگه داری حریم خصوصی است. از آنجایی که تعداد بسیاری از محاسبات میتوانند بهطور همزمان انجام شوند، نیازی به ذخیره اطلاعات حساس در حافظه کامپیوتر نیست و این کار علتمیبشود کامپیوتری که در آینده با این فناوری کار میکند، غیرقابل هک باشد.

جایگزینی برای سیستمها و تراشههای قدیمی
پارادایم علوم کامپیوتر درحال تحول بهسمت ابرکامپیوترهایی است که میتوانند یک کوینتیلیون محاسبات را در یک ثانیه انجام بدهند. بااینحال، این ابرکامپیوترها تا این مدت با همان اصولی کار میکنند که در دهه ۱۹۶۰ پایهگذاری شد.
محاسبات کوانتومی که از قوانین مکانیک کوانتومی برای تشکیل سیستمهای کارآمدتر و پرقدرت منفعت میبرند، جانشین امیدوارکنندهای برای این سیستمهای سنتیتر است، اما تا این مدت این فناوری در مرحله های ابتدایی خود قرار دارد و یقیناً تا این مدت با مسائل مختلفی روبه رو است.
از سویی، با رونقگرفتن مدلهای هوش مصنوعی، تقاضای بسیاری برای کامپیوترهایی که میتوانند مجموعههای بزرگی از اطلاعات را پردازش کنند، وجود دارد. بااینحال، سیستمهای محاسباتی جاری بی فایده می باشند و انرژی بسیاری مصرف میکنند. درنتیجه محققان در تلاش برای گسترش فناوریهای جانشین می باشند.