سحابی سر اسب از نمای نزدیک_اسپایدر

یکی از شناخته‌شده‌ترین و دیدنی‌ترین سحابی‌های آسمان شب سحابی «سر اسب» است که فاصله هزار و ۵۰۰ سال نوری از ما، در صورت فلکی شکارچی (جبار) قرار دارد. این سحابی که با نام «بارنارد ۳۳» (Barnard 33) نیز شناخته می‌بشود، بخشی از ابر مولکولی بزرگ و تاریک است. شکل غیرمعمول و بی همتا این سحابی برای نخستین بار اواخر دهه ۱۸۰۰ روی صفحه عکاسی کشف شد و از آن زمان تا بحال به یکی از پرطرفدارترین سوژه‌های عکاسی نجومی تبدیل شده است.

در عکس روز ناسا چه می‌بینیم؟

درخشش قرمز رنگی که این سحابی را احاطه کرده، حاصل گاز هیدروژنی است که عمدتاً پشت آن قرار دارد. این گاز را ستاره درخشان سیگما شکارچی (Sigma Orionis) یونیزه کرده و به این رنگ قشنگ می‌درخشد.

تیرگی قابل‌دقت سحابی سر اسب به‌علت غبار غلیظی است که نور را جذب و پراکنده می‌کند. علاوه‌براین، قسمت پایینی گردن این سحابی سایه‌ای دیدنی به‌سمت چپ می‌اندازد که به زیبایی و رمزآلودی آن می‌افزاید.

جریان‌های گازی را که از این سحابی خارج خواهد شد، میدان مغناطیسی قوی (که درنتیجه تعامل های پیچیده ابر مولکولی و گازهای یونیزه‌شده تشکیل شده است) هدایت می‌کنند. این جریان‌های گازی به‌صورت رگه‌هایی در پیش‌عرصه دیده خواهد شد.

در پایه سحابی سر اسب، نقاط فوق الاده دیده خواهد شد که در واقع ستارگان جوانی می باشند که در مرحله های اولیه شکل‌گیری قرار دارند. این سحابی نزدیک به ۳.۵ سال نوری وسعت دارد.

نوری که از سحابی سر اسب به چشمان ما می‌رسد، مسافتی نزدیک به هزار و ۵۰۰ سال نوری را طی کرده است؛ یعنی ما در واقع به قبل دور این ناحیه کیهانی نگاه می‌کنیم؛ وقتی که نور این سحابی سفر خود را به‌سوی ما اغاز کرده می بود.

این عکس ناسا را رصدخانه چایلسکوپ (Chilescope Observatory) در کوه‌های شیلی ثبت کرده است.