نوشابه رژیمی هم نخورید!! | بهداشت نیوز_اسپایدر

کد خبر: ۲۸۴۹۱۲

تاریخ انتشار کردن: پنجشنبه ۰۹ مرداد ۱۴۰۴ – ۱۸:۲۷

به نقل از بهداشت نیوز، در اولین مطالعه طولی از این نوع، به رهبری دانشگاه موناش، محققان ۳۶۶۰۸ شرکت‌کننده را در یک دوره متوسط ۱۳.۹ سال پیگیری کردند تا برسی کنند که چطور نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر (SSB) و نوشیدنی‌های دارای شیرین‌کننده مصنوعی (ASB) بر سلامتی تاثییر می‌گذارند.

به نقل از نیواطلس، محققان گروه‌هایی که نوشیدنی‌های دارای شکر و نوشیدنی‌های دارای شیرین‌کننده مصنوعی مصرف می‌کردند را در گروه‌های مجزا طبقه‌بندی کردند. گروهی که هیچ زمان یا کمتر از یک بار در ماه نوشیدنی مصرف می‌کردند، گروهی که یک تا سه بار در ماه نوشیدنی مصرف می‌کردند؛ گروهی که یک تا ۶ نوشیدنی در هفته مصرف می‌کردند و گروهی که بیشتر از یک نوشیدنی در روز مصرف می‌کردند. سپس، ربط مصرف نوشیدنی‌های دارای شیرین‌ کننده مصنوعی را با ابراز دیابت نوع ۲ را برسی و با دقت به سبک زندگی، چاقی، عوامل اجتماعی-اقتصادی و دیگر عوامل مخدوش‌کننده تعدیل کردند.

آنچه آنها دریافتند این می بود که نوشیدن فقط یک قوطی نوشابه با شیرین‌ کننده مصنوعی، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را در قیاس با افرادی که اصلا این نوشیدنی‌ها را مصرف نمی‌کردند، ۳۸ درصد افزایش می‌دهد. برای افرادی که همان مقدار نوشیدنی شیرین معمولی مصرف می‌کردند، این خطر ۲۳ درصد زیاد تر می بود.

نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: شیرین‌کننده‌های مصنوعی زیاد تر به افرادی که در معرض خطر دیابت می باشند به گفتن یک جانشین سالم‌تر پیشنهاد خواهد شد، اما نتایج ما مشخص می کند که آنها امکان پذیر خطرات سلامتی خود را داشته باشند.

بعد از این که محققان داده‌های نوشیدنی‌های شیرین‌شده با شکر را برای در نظر گرفتن شاخص توده بدنی تنظیم کردند، ربط آماری از بین رفت و نشان داد که چاقی یک عامل واسطه‌ای در این گروه است. اساسا، به نظر می‌رسد ربط نوشیدنی‌های شیرین معمولی و دیابت تا حد بسیاری ناشی از افزایش وزن است. با این حال، همین امر را نمی‌توان در رابطه گروه شیرین‌کننده‌های مصنوعی او گفت.

هنگامی که داده‌های نوشیدنی‌های دارای شیرین‌کننده مصنوعی با در نظر گرفتن شاخص توده بدنی تنظیم شد، خطر از ۸۳ درصد به ۴۳ درصد رسید و هنگامی که مجدد با در نظر گرفتن نسبت دور کمر به باسن مقیاس‌بندی شد، در ۳۸ درصد باقی ماند. این مشخص می کند که چیزی بیشتر از چاقی در این کار نقش دارد. محققان اعتقاد دارند که این نتیجه به علت یک تاثییر متابولیک جدا گانه، به گمان زیاد اختلال در میکروبیوم روده یا تحول در متابولیسم گلوکز است.

در حالی که این مطالعه اشکار نکرد که کدام شیرین‌کننده‌های مصنوعی در این کار نقش دارند، انواع احتمالی شامل آسپارتام، ساخارین و سوکرالوز می باشند. از این بین، برخی از آنها به خوبی جذب نمی‌شوند، برخی دیگر به شدت متابولیزه خواهد شد و برخی از آنها در ادرار دفع خواهد شد که امکان پذیر مسیرهای متابولیکی را به طور متغیری تحت تاثییر قرار دهند.

به تازگی چندین مطالعه در رابطه شیرین‌کننده‌های مصنوعی و دیابت انجام شده است، از جمله مقاله‌ای در سال ۲۰۲۳ که این افزودنی غذایی را با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ (T۲DM) مرتبط می‌دانست. در حالی که یک متاآنالیز در سال ۲۰۲۴ نشان داد که تا بحال این ربط به خوبی فهمیدن نشده است.

محققان به مطالعات قبلی اشاره می‌کنند که شواهدی از تحریک جواب‌های انسولین بعد از غذا توسط آسپارتام شبیه ساکارز (شکر) و ربط ساخارین و سوکرالوز با اختلال در میکروبیوم روده و اختلال در تحمل گلوکز در کمتر از دو هفته را نشان داده‌اند.

شواهد مشخص می کند که شیرین‌کننده‌های مصنوعی می‌توانند ترکیب و کارکرد باکتری‌های روده را تحول دهند و تبدیل عدم تحمل گلوکز که پیش‌ساز دیابت نوع ۲ است، شوند. و این که برخی از شیرین‌کننده‌ها امکان پذیر علتترشح انسولین شوند، جواب‌های متابولیک را به مرور زمان بی‌حس کنند یا سیستم تنظیم گلوکز بدن را حتی بدون وجود قند واقعی  گیج کنند.

فرضیه دیگر این است که قرار گرفتن منظم در معرض شیرینی شدیدی که محصولات مصنوعی اراعه خواهند داد، امکان پذیر بدن را به پیش‌بینی کالری‌های قندی که هیچ زمان نمی‌رسند، وادار کند و بر تنظیم اشتها، حساسیت به انسولین و مسیرهای متابولیکی گسترده‌تر تأثیر بگذارد. با این حال، نویسندگان نظر می‌کنند که چگونگی تأثیر شیرین‌کننده‌ها بر میکروبیوتای روده و تنظیم گلوکز، محتمل‌ترین عوامل افزایش خطر دیابت می باشند.

منبع: ایسنا