کمتر غذا خوردن میتواند به عمر طویلتر منجر شود_اسپایدر

نوشته و ویرایش شده توسط تیم اسپایدر
محققان به نزدیک به هزار موش رژیمهای غذایی گوناگون دادند تا ببینند آیا این رژیمها طول عمر موشها را افزایش میدهد یا خیر. در این پژوهش هر موش از نظر ژنتیکی نزدیک می بود تا بدین ترتیب احتمالا بتوان نتایج پژوهش را به تنوع ژنتیکی جمعیت انسانی نیز تعمیم داد. آنها دریافتند که افت ۴۰ درصدی مصرف کالری، میتواند طول عمر را افزایش دهد.
بر پایه گزارش وبسایت نیچر، دانشمندان زمانها است میدانند که رژیم «افت کالری» یا Calorie restriction (رژیمی با محدودیتهای طویل زمان در مصرف غذا) طول عمر را در حیوانات آزمایشگاهی افزایش میدهد. این چنین برخی از مطالعات نشان دادهاند که رژیم فستینگ متناوب، که شامل دورههای مختصر محرومیت از غذا است، نیز به افزایش طول عمر پشتیبانی میکند.
اکنون محققان شرکت آمریکایی Calico life sciences، برای بازدید دقیقتر این رژیمهای غذایی گوناگون، روی ۹۶۰ موش آزمایش انجام دادند. برخی از موشها تحت رژیمهای غذایی افت کالری قرار گرفتند، رژیم گروهی دیگر فستینگ می بود و برخی از موشها نیز اجازه داشتند آزادانه غذا بخورند.
تأثیر افت مصرف کالری بر افزایش طول عمر

محققان دریافتند که افت ۴۰ درصد کالری بیشترین مقدار طول عمر را به همراه داشت، اما رژیم فستینگ متناوب و محدودیت کالری، کمتر علتافزایش طول عمر شد. موشهایی که تحت این رژیم بودند، تغییرات متابولیکی مساعد همانند افت چربی بدن و سطح قند خون را نشان دادند.
در کمال شگفتی این پژوهش نشان داد موشهایی که بیشترین وزن خود را از دست دادند، نسبت به حیواناتی که مقادیر نسبتاً متوسطی وزن کم کردند، در سنین پایینتری مردند. این کار مشخص می کند که فرایندهایی فراتر از تنظیم متابولیک ساده بدن وجود دارد. بهطورکلی آنچه برای افزایش طول عمر اهمیت داشت، ویژگیهای مربوط به سلامت سیستم ایمنی و کارکرد گلبولهای قرمز می بود.
یقیناً محققان میگویند که عوامل ژنتیکی موشها نیز تأثیر اختصاصیای بر طول عمر آنها داشته و چهبسا در برخی موارد از رژیم غذایی نیز مهمتر بوده است. در انتها باید ذکر کرد که تفاوتهای فیزیولوژیکی بین انسان و موش میتواند در نتیجهگیری از این تحقیق و تعمیمدادن آن به انسانها اثرگذار باشد.
نتایج این پژوهش در مجله نیچر انتشار شده است.
دسته بندی مطالب