یک عامل موثر بر افزایش طول عمر_اسپایدر

کد خبر: ۲۸۶۸۶۹

تاریخ انتشار کردن: سه شنبه ۰۸ مهر ۱۴۰۴ – ۱۷:۱۲

به نقل از بهداشت نیوز، یک مطالعه تازه مشخص می کند ویژگی‌های شخصیتی خاص همانند فعال بودن، منظم بودن و پشتیبانی‌ کردن به دیگران می‌توانند نقش مهمی در طویل‌تر شدن عمر داشته باشند در حالی که استرس و اضطراب مداوم، خطر مرگ‌ را افزایش خواهند داد.

یافته‌های این مطالعه که در مجله پژوهش‌های روان‌تنی (Journal of Psychosomatic Research) انتشار شده می‌تواند راه را برای گسترش ابزارهای تازه به منظور پیش‌بینی خطرهای فهمید سلامتی هموار کند؛ ابزارهایی که فقط بر پایه پایش سختی خون و سطح کلسترول عمل نمی‌کنند بلکه ویژگی‌های شخصیتی فرد را نیز در نظر می‌گیرند.

«نیوزبایت» به نقل از «رنه موتوس»، روانشناس و یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح می‌دهد که در پژوهش تازه به جای بازدید تیپ‌های کلی شخصیت، بر توصیف‌های جزئی افراد از خودشان تمرکز شد. او بر این باور است که همین توصیف‌های مختصر و اشکار می‌توانند پیش‌بینی‌کننده طول عمر افراد باشند.

این مطالعه نشان داد که در طول دوره تحقیق، ویژگی «فعال بودن» بیشترین ربط را با افت خطر مرگ داشت و شرکت‌کنندگانی که خود را این‌گونه توصیف کردند حتی با در نظر گرفتن سن، جنسیت و شرایط پزشکی، ۲۱ درصد کمتر در خطر مرگ قرار داشتند.

ویژگی‌های فرد دیگر همانند سرزنده بودن، منظم بودن، مسئولیت‌پذیری، سخت‌کوشی، دقیق بودن و پشتیبانی‌ کردن به دیگران نیز با طول عمر زیاد تر ربط نزدیکی داشتند.

«پارک اوسولیوبین»، دیگر نویسنده‌ مقاله بر دقت این نتایج اصرار کرد و افزود که پژوهش آنان مشخص می کند شخصیت فقط یک تاثییر کلی نیست بلکه مجموعه‌ای از رفتارها و نگرش‌های اشکار است که بر طول عمر تاثییر قابل اندازه‌گیری دارد. این بدان معنی است که قضیه فقط باوجدان بودن یا برون‌گرا بودن نیست؛ بلکه دقیقا به سخت‌کوش بودن و دقیق بودن یا سرزنده و فعال بودن مربوط می‌بشود.

این مطالعه دریافت که این ویژگی‌های خاص بهتر از پنج ویژگی کلی شناخته‌شده شخصیت یعنی گشودگی، باوجدان بودن، برون‌گرایی، سازگاری و روان‌رنجوری می‌توانند خطر مرگ‌ را پیش‌بینی کنند و هنگامی این جزئیات کنار هم قرار گرفتند، قوت پیش‌بینی آن‌ها زیاد تر از همان ویژگی‌های کلی است که در دسته آن‌ها قرار می‌گیرند.

ویژگی‌های شخصیتی مثبت همانند فعال بودن، منظم بودن، مسئولیت‌پذیری یا پشتیبانی‌ کردن به دیگران گمان داشتن عمر طویل‌تر را افزایش می‌دهد اما اگر فرد عکس این ویژگی‌ها را داشته باشد یا دچار حالت‌های احساسی منفی همانند اضطراب، استرس یا بی‌نظمی باشد، خطر مرگ زودرس زیاد تر می‌بشود.

این پژوهش با تکیه بر نتایج اصرار می‌کند شخصیت فقط یک «برچسب کلی» نیست بلکه مجموعه‌ رفتارها و نگرش‌های جزئی است که بر سلامت و طول عمر تاثییر مستقیم و قابل‌اندازه‌گیری دارند و فقط برون‌گرایی یا نظم کافی نیستند. آنچه طول عمر را زیاد تر می‌کند، سخت‌کوشی، دقت و سرزندگی است.